Կոնսենսուսի հասնելն այստեղ ավելի դյուրին էր, քան եթե նման հարցերի քննարկումը տեղափոխվեր Մոսկվա՝ Կրեմլ, ԽՍՀՄ Գերագույն խորհուրդ կամ, առավել ևս, ԽՄԿԿ դանդաղաշարժ քաղբյուրո:
Մտաբերելով ծննդավայրը` մռայլվեց: Երկհարկանի մեծ ու շեն տան դռները փակ էին, ոչ ոք չէր մնացել, ծնողները մահացել էին, զավակները գաղթել Բաքու: Իրենից բացի, նույնիսկ ամառները, Ադամյանները չէին գալիս. ի՜նչ արած, կյանքի կերպը փոխվել էր:
Վերադառնալով ԽՍՀՄ-ում «ստվերային» արտադրությունների հիմնախնդիրներին՝ ուշադրություն դարձնենք կարևոր մի հանգամանքի. ի տարբերություն խորհրդային ձեռնարկությունների, կապիտալիստական երկրներում ձեռնարկությունները հիմնականում կոնկրետ մարդկանց սեփականությունն են: Կազմակերպական առումով դրանք ձևակերպվում են որպես բաժնետիրական ընկերություններ, որտեղ յուրաքանչյուր բաժնետեր ունի իր կոնկրետ մասնաբաժինը:
ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ԱԴԱՄՅԱՆ- երևույթն ըմբռնելու համար հարկ է պարզել նրա ծագումնաբանությունը, ճյուղագրությունը, որովհետև XIX դ. վերջին - XX դ. սկզբին դեռևս խիստ ուժեղ ու կանխորոշիչ էին ընտանեկան, հայրենակցական, ներազգային հարաբերությունները:
Թող ինձ ներեն մեր հարգարժան ընթեցողները, երբ ես գորբաչովյան թեմայից շեղվում ու հաճախ մերօրյա խնդիրներին եմ անդրադառնում։ Ինչ արած, մարդու սիրտը ճմլվում է՝ տեսնելով, թե մեր սիրելի երկրում ինչեր են կատարվում, ու անպատասխան է մնում մեր հարցերի հարցը՝ ե՞րբ ենք վերջապես խելքի գալու։
Բրեժնևյան տարիներին «Սպիտակ» կարի արտադրական միավորումում ամեն ինչ հրաշալի էր, մարդիկ իրենց լավ էին զգում, մարդիկ ապահով ու ապահովագրված էին զգում, մարդիկ իրենց պահանջված էին զգում, մարդիկ իրենց մեջ մարդ էին տեսնում, ունեին աշխատանք, օգտվում էին հանգստի սահմանադրական իրավունքից և այլն:
Մեկնաբանություններ սպասում էի նաև մշակույթի նախարարությունից (քանի որ շինարարական ակտերը վերջնական վավերացնում էր փոխնախարարը), սակայն նույն անդորրությունը տիրում է այստեղ:
BBC-ի թղթակից Լարա Պետրոսյանը, ում նախատատը Հայոց ցեղասպանությունից փրկված և արտասահմանում նոր կյանք սկսած քիչ մարդկանցից է եղել, մեկ դար անց այցելել է իր ընտանիքի` քարուքանդ եղած բնակատեղին:
Ասում են՝ Հայաստանը թանգարան է բաց երկնքի տակ։ Եվ իրոք այդպես է, պետք չէ երկար փնտրել, բավական է մի զննող հայացք նետել, և Հայաստանի տարբեր անկյուններում կգտնես բազմադարյա փոշով ծածկված և մեր վարպետների աստվածատուր մտքի կատարելությունն ընդգծող պատմական հուշարձաններ։
Ի՞նչ է ուզում անել Թուրքիան պանթուրքիստական խելացնոր գաղափարն իրագործելու համար։
Դեռևս նախկին ԱԳ նախարար Ահմեդ Դավութօղլուն տվել է Թուրքիայի ռազմավարական խորության գաղափարը, որով մերձավոր տարածաշրջանային գոտին ներառում էր Հարավային Կովկասը, Բալկանները, Մերձավոր Արևելքը, և Միջերկրածովյան-Էգեյան գոտին...